7 Ağustos 2013 Çarşamba

23. hafta ONUN ARTIK BİR ADI VAR :)



zaman çok mu hızlı geçiyor ??

23 hafta geçmiş bile ! ve geriye kaldı 17 hafta !

daha yapılacak tonlarca şey var... daha oğlumun tepiklerinin tadını çıkaramadım... daha doğuma hazır değilim :S

ilk hamile olduğumu öğrendiğim gün daha dün gibi :)
geçen hafta doktor kontrolümüz vardı, herşey gayet yolundaymış. 500 gr olmuş oğlum :) kocaman göbeğini ve messi bacaklarını çok sevdik... :)

bayramdan sonra da detaylı ultrasona gireceğiz :) çok heyecanlı, babamız uzun bir aradan sonra ilk kez görünce ne kadar büyüdüğüne inanamadı :)

biz hala rüyada gibiyiz, birbirimize bakıp bakıp gülüyoruz :)

bu hafta beni en çok zorlayan ayakkabılarımı bağlayamamak oldu :/ eğilip kalkmak gerçekten zorlaşmaya başladı...ve aşırı yorgunluk. malesef çok fazla ayakta kalamıyorum... kendimi eylül sonunda işten ayrılmaya programlamıştım ve zaman azaldıkça mutlu oluyordum. bunu söylemek için insan kaynaklarıyla görüştüğümde doğum iznine kadar çalışmamın benim açımdan iyi olacağı söylendi. ben işten temelli ayrılacağım için doğum iznini beklemeye niyetli değildim... bu arada doğum iznime ekimin 2. haftası çıkacağım... konuştukça mantıklı geldi evet ama birden tarih 2,5 aya çıktı :/ şimdi yine sabahları oflaya poflaya kalkıyorum...

23. haftanın bir armağanı olarak ta, ayak şişmesiyle tanıştım, malesef çalıştığım zaman uzun süre sandalyede oturunca ayaklarım birer somun ekmek gibi oluyorlar :( neyse ki yorgunlukla alakalı olduğuna eminim çünkü eve gidip uzanır uzanmaz normale dönüyorum :)

bebito doğduktan sonra bir süre çalışmayı düşünmüyorum... bunun bir sürü sebebi var, ama en önemli sebep onunla beraber öğrenmenin tadını çıkarmak :)

sıkılacaksın, zorlanacaksn, ev hayatına alışık değilsin, çalışmak isteyeceksin vs gibi yorumlara kulaklarımı tıkadım. bunların hiçbirini inkar etmiyorumki zaten. hem kolay olup hem güzel olan ne var ki ? çalışmanın evde çocuk bakmaktan daha kolay olduğunu da biliyorum.ama ben zor ve en güzel olanı istiyorum...

evet çok zorlanacağım, çünkü yakınlarımda bana yardım edecek kimse yok

evet zaman zaman çok sıkılacağım çünkü yaşadığım yerde bi çıkıp hava alayım diyebileceğim bir ortam yok !

evet ev hayatına alışık değilim, ama zaten amacım sonsuza dek evde oturmak değil, ve inanın çalışmaktan o kadar yoruldum ki, geride bıraktığım iş için kahrolacağımı hiç sanmıyorum :)

evet çalışmak isteyeceğim, bu çok normal değil mi ? zaten oğlum bana daha az ihtiyaç duymaya başladığında kös kös evde oturmak hiç bana göre değil !

ama şunu düşünüyorum ;

dünyaya bir bebek getirmek zaten tüm bunları göze almaktı benim için. onun bana en fazla ihtiyaç duyacağı zamanlarda yanında olmak istiyorum. onunla öğrenmek istiyorum, tıpkı annem gibi ona emek vermek istiyorum... ilklerini gözlerimle görmek her anın tadını çıkarmak istiyorum... onun herşeyin ilkini benden öğrenmesini istiyorum, başkasının yetiştirmesini değil

doğumdan sonra işe dönenlere ve ya dönmek zorunda olanlara saygım sonsuz. Bu benim tercihim.

bu arada bebitomuzun ismine karar verdik :) birsürü isim düşünüp vazgeçmiştik, hiçbiri tam olarak içimize sinmiyordu. ben çok yeni moda olmuş isimlerden istemiyordum, erkek olduğu için isminin bir ağırlığı bir karizması olsun istiyordum. biraz da eskimeyen bir isim olsun...

aral, arhan, alp düşündüğümüz isimlerdi

ama en güçlü aday HÜR gibi görünüyordu...

hem ülkenin içinde bulunduğu durumdan, hemde anlamını çok sevdiğimden "hür" bana çok sıcak geliyordu, fakat söylenişi bu kadar zor bir ismi koymakta endişelerim de vardı, neticede oy birliği ve yaşlı gözlerle hür'den vazgeçtik.

bir gün eşimle evde dizi izlerken birden daha önce hiç dile getirmediğim ama oldum olası çok sevdiğim o ismi söyleyiverdim "yiğit"

eşimle birbirimize baktık ve "evet işte bu" dedik... hiçbir tereddüte düşmedik, hem anlamını, hem söylerken verdiği hissi, hemde çevrenin olumlu tepkilerini sevdik....

o günden beri oğlumuz artık YİĞİT :)

onu artık yiğit oğlum diye seviyorum :)

bu arada oğlumuzla ilk bayramımız :) ve biz size hayırlı bayramlar diliyoruz

sinem, erbil ve yiğit :)

6 yorum:

  1. Yiğit ismini çok severim,adımı gibi yiğit bir delikanlı olur inşallah :) İyi bayramlar

    YanıtlaSil
  2. inşallah :) çok teşekkürler :)

    YanıtlaSil
  3. Dogumdan sonra calismamayla ilgili dusuncelerimiz o kadar ayni ki ben yazmisim gibi hissettim okurken. Yigit ismi de cok hos,saglikla dogsun ve ismiyle yasasin minik erkek :)

    YanıtlaSil
  4. çok teşekkürler, doğumdan sonra bebeğe kendim bakmak istediğimi söylediğimde bazı insanların gösterdiği tepki çok komik, olması gerekeni anormal bir durummuş gibi hissetmeme bile sebep oldu zaman zaman... :) ben verdiğim karardan çok mutluyum... eğer imkan varsa kesinlikle herkes kendi bebeğine kendi bakmalı, en azından 1 sene...

    YanıtlaSil
  5. ÇOK guzel ve anlamlı olmus ınsallah hersey gonlunuze gore gerceklesır ve basarılara adım atan yıgıt gıbı oglunuz olur

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. inşallahh ! sağlıklı olsun şuan tek istediğim o :)

      Sil

teşekkür ederiz !