3 Temmuz 2013 Çarşamba

13+2 ( 29 mayıs çarşamba )

bugün 13 hafta 2 günlük hamileyim geçen cuma doktor kontrolümüz vardı 2'li testimiz yapıldı, ense kalınlığı ölçüldü ve cinsiyetini öğrendik :)ense kalınlığı çok iyi çıktı 2'li test sonucunu ise 4 haziranda öğreneceğiz.

ve doktorumuz % 70 erkek olduğunu söyledi :)


hamileliği kolay geçirdim diyemem. evde olduğum zamanlarda daha kötü hissettiğim için çalışmaya devam ettim. toplamda şimdiye kadar 7 kilo verdim... hala tam olarak düzelmiş değilim... ve hala sabah bulantı ve kusmalarım devam ediyor, hemde hiç sekmeden :) ama genel olarak gün içinde iyiyim... sadece acıktığımda aşırı bulantı başlıyor...

hamileliğin başından beri ağzıma şeker ve şeker içeren hiçbirşey sürmedim diyebilirim.. sanırım şekeri sadece dondurmadan ve meyveden aldım...

onun dışında şu ana kadar fazlasıyla meyve yedim, ve süt içemediğim için hergün mutlaka 2 bardak ayran içtim... aslında bunları bilinçli olarak yapmadım.. meyveyi de ayranı da canım istediği için yiyip içtim. düşünürsek şimdiye kadar zararlı hiçbirşeyi canım istemedi :) sadece 1 kez balık yemeye gittiğimiz lokantada 1 tanecik midye yedim :) o kadar da olur değil mi ?

hamilelikten önce beyaz peyniri çok az yiyorken, hamileliğimi öğrendiğimden itibaren, mide bulantıma iyi gelen tek şey olduğu için

yeterince peynir de tükettim...

yumurtayı zaten hep çok severim. hatta yumurtasız bir hayat düşünemem, hamileyken de durum değişmedi....

hiçbir yemekten tiksinmedim, sadece iştahım aşırı azaldığı için kilo kaybettim...

kokulara gelirsek, diğer çoğu hamile gibi yemek kokuları değilde, her türlü parfüm, yumuşatıcı, deterjan vs gibi esanslı kokular midemi aşırı bulandırdı...

sanki birkaç günden beri koku hassasiyetim azaldı gibi (asla tamamen geçmedi) hala erbil'in parfümüne tahammülüm yok.

bunun dışında bebişe gelecek olursak ;


geçen cuma günkü muayenemiz en büyüleyici olanıydı, uzun uzun doya doya gördük onu, minicik ağzını burnunu, ellerini, bacaklarını hayran hayran izledik, fakat yanımdaki babamız değil ananemizdi :) çünkü erbil'in işleri çok yoğun olduğu için annemle gitmek zorunda kaldım... erbil'e onu anlattığımda gözleri doldu, çok üzüldü ve pişman oldu :( açıkçası bu kadar uzun bir muayeneyi bende beklemiyordum... doktorumuz da babamıza bir sürü fotoğraf yolladı :)



işte benim minişim

onun sağlıklı olduğunu öğrenmek onu hareket ederken görmek herşeye bedel... daha görmediğimiz birşeyi seviyoruz, bu çok mucizevi....

2 yorum:

teşekkür ederiz !